Drie mythes over klare taal doorprikt
Mythe 1: klare taal is kleutertaal en leidt tot taalverarming
”Het minimum kan toch niet de norm zijn.” Dit soort verontwaardigde reacties krijg ik nogal eens. Toch weten klaretaalschrijvers dat net het ómgekeerde waar is. Begrijpelijke teksten hebben vaak een rijkere woordenschat omdat de schrijver zijn boodschap bondig en helder wil formuleren. Daarvoor gaat hij op zoek naar betekenisvolle woorden.
Klaretaalschrijvers vermijden passe-partoutwoorden als ‘in feite’ of ‘kaderen in’. Ze schrappen nietszeggende aanlopen als ‘In antwoord op uw schrijven heb ik de eer u te melden dat’ of ‘We vinden het belangrijk om te benadrukken dat…’. Ze bouwen hun tekst logisch op: ze beginnen met de essentie, gebruiken niet te veel woorden, maar net genoeg om hun boodschap duidelijk te maken. Kortom, ze schrijven doelgericht, fris en toegankelijk.
Klare taal is trou