Lege zoekterm

Op een aantal plaatsen in de Algemene verordening gegevensbescherming (AVG) wordt gesproken in termen van risico. In deze opinie gaat het met name om ‘het risico voor de rechten en vrijheden van natuurlijke personen’ in de artikelen 23 (wettelijke grondslag voor inperking van het rechten en plichten AVG), 24 (algemene verplichtingen van de verantwoordelijke), 25 (gegevensbescherming door ontwerp en standaardinstellingen), 32 (beveiliging), 33 en 34 (datainbreuk), 35 (gegevensbeschermingseffectbeoordeling).

Sinds haar oprichting in 2018 heeft de Belgische Gegevensbeschermingsautoriteit (hierna GBA) zich ontpopt tot een actieve toezichthouder op gebied van privacy en gegevensbescherming. Door de uitzonderlijke laagdrempeligheid van de klachtenprocedure vond de burger eenvoudig de weg naar de GBA en velde de Geschillenkamer (hierna GK) een groot aantal beslissingen. Aangezien de GBA de rechten van betrokkenen als een hoeksteen van de AVG beschouwt en wil optreden in alle gevallen waarin aan burgers de mogelijkheid wordt ontnomen om die rechten uit te oefenen, is het weinig verbazend dat de GK zich al meermaals over die rechten heeft uitgesproken en de verwerkingsverantwoordelijke(n) (hierna VV) op de vingers heeft getikt. Deze bijdrage bevat een overzicht van de belangrijkste rechtspraak in de eerste vier jaren van toepasselijkheid van de AVG, waarin wordt nagegaan in welke mate de GK en het Marktenhof (hierna MH) een invloed hebben op de interpretatie van de rechten van betrokkenen.